Mniszek lekarski, mniszek pospolity a mlecz

Mniszek lekarski (łac. Taraxacum officinale) jest znany także jako mniszek pospolity oraz dmuchawiec. Występuje w krajach europejskich, rośnie także w Azji oraz w Ameryce Północnej i Południowej. Większość osób mających swój ogród traktuje tę roślinę jak chwast. To błąd, bowiem mniszek charakteryzuje się licznymi właściwościami leczniczymi.

Mniszek lekarski – korzeń pełen zdrowia

Mniszek lekarski to roślina, którą najczęściej można spotkać na przydrożach, lecz również na łąkach czy w przydomowych ogródkach, gdzie jest traktowany jako chwast. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z licznych właściwości leczniczych, jakie posiada mniszek. Warto pamiętać, że ta niepozorna roślina znajduje wiele zastosowań w medycynie naturalnej. W tym przypadku wykorzystywane są korzenie starszych roślin, które należy zbierać jesienią. Konieczne jest ich odpowiednie przygotowanie: wykopanie z ziemi, umycie, usunięcie części rosnącej nad ziemią, a następnie wysuszenie w warunkach naturalnych lub w ogrzewanej suszarni - dzięki temu uzyskuje się ziele mniszka leczniczego. W okresie wiosennym należy obciąć nadziemną część mniszka lekarskiego, a następnie wysuszyć w cieniu. Wówczas otrzymuje się ziele mniszka pospolitego. W czasie kiedy roślina kwitnie można zebrać także kwitnące koszyczki kwiatowe, które również można ususzyć, by uzyskać kwiat mniszka pospolitego.

Mniszek lekarski na raka?

Według naukowców z Ontario mniszek lekarski może być lekiem na raka. Według ich badań stan części osób z nowotworem ulega poprawie dzięki piciu herbaty z mniszka lekarskiego. Badano osoby mające białaczkę oraz chłoniaka, na które nie działały tradycyjne zabiegi. Jedna z osób prowadzących badania twierdzi, że pozytywne działanie mniszka było raczej krótkotrwałe, jednakże uważa, iż mimo wszystko jest to dobry znak i warto w dalszym ciągu prowadzić podobne badania.

Mniszek lekarski – zastosowanie

Po mniszek lekarski powinny sięgać między innymi osoby mające problemy z trawieniem. Mniszek pobudza produkcję żółci, a także wspomaga jej przepływ do dwunastnicy. Dzięki temu organizm przeciwdziała zastojom żółci. Dodatkowo mniszek wzmaga wydzielanie soków żołądkowych. Według medycyny naturalnej warto sięgać po przetwory z mniszka w przypadku chorób mogących powodować uszkodzenie wątroby czy zmniejszenie ilości produkowanej żółci. Mowa między innymi o powirusowym zapaleniu wątroby czy początkach kamicy żółciowej. Zaleca się stosowanie mniszka lekarskiego również w przypadku niedoboru soku żołądkowego.

W przypadku problemów z trawieniem dobrze sprawdza się odwar z korzenia mniszka. Zrobienie odwaru nie jest trudne – konieczne jest przygotowanie dwóch łyżek rozdrobnionych korzeni, a następnie zalanie ich 500 ml wrzątku. Kolejnym krokiem jest gotowanie wywaru przez 10 minut (wywar powinien być gotowany pod przykryciem). Kiedy odwar ostygnie należy go przecedzić. Napój powinno się pić 2-3 razy w ciągu dnia przed posiłkami. Ma on działanie przyspieszające trawienie, a także moczopędne.

Mniszek lekarski - właściwości przeciwcukrzycowe

Mniszek pospolity jest również środkiem przeciwcukrzycowym. Roślina zawiera inulinę, która spowalnia proces wchłaniania cukru do krwi oraz wpływa na obniżenie indeksu glikemicznego przyjętego pokarmu. Po inulinę powinni sięgać diabetycy, gdyż ma ona także działanie obniżające poziom glukozy.

Mniszek lekarski - właściwości moczopędne

Mniszek lekarski ma również właściwości moczopędne. Istotne jest także to, że niektóre substancje zawarte w tej roślinie mają działanie odtruwające oraz oczyszczające. Niektórzy mówią nawet o „czyszczeniu krwi”. Zaleca się przyjmowanie przetworów powstałych z mniszka lekarskiego w przypadku osób cierpiących na choroby z upośledzeniem czynności kłębuszków nerkowych, a także ze zmniejszeniem ilości moczu w ciągu doby. Wskazane jest przyjmowanie wyrobów z mniszka także w przypadku osób z reumatyzmem czy otyłych.

Mniszek lekarski na odporność

Roślina bardzo dobrze wpływa na czynność fagocytarną białych krwinek, ponadto prawdopodobnie pobudza powstawanie interferonu, który ma działanie przeciwwirusowe. Właśnie dlatego mniszek lekarski mogą przyjmować osoby starsze, mające osłabiony organizm oraz ludzie z dużą podatnością na różnego rodzaju infekcje oraz choroby wirusowe.

​Mniszek lekarski na odchudzanie

Jak już wspomniano mniszek lekarski zawiera inulinę, czyli substancję, która znana jest ze swojej niskiej kaloryczności. Jest ona dziesięciokrotnie mniej słodka od cukru. Ponadto inulina zmniejsza łaknienie, natomiast wzmaga uczucie sytości, co sprawia, że osoby przyjmujące ją mogą łatwiej kontrolować ilość przyjmowanych pokarmów. Warto po nią sięgać, aby móc korzystać z jej dobrodziejstw.

Mniszek lekarski a choroby skóry

Stosowanie mniszka lekarskiego na zewnętrzne rany usprawnia ich gojenie się. Dodatkowo roślina pomaga pozbyć się nieestetycznych kurzajek oraz brodawek. Aby tak się stało, należy stosować okłady ze świeżych liści.

Syrop z mniszka lekarskiego – przepis

Syrop robiony z kwiatów mniszka lekarskiego jest zwykle stosowany przez osoby borykające się z bólem gardła lub infekcjami dróg oddechowych. Warto wiedzieć, że poza działaniem przeciwzapalnym i przeciwwirusowym miód z mniszka ma również inne właściwości – mowa między innymi o działaniu przeciwmiażdżycowym oraz odtruwającym. Właśnie dlatego powinien się on znaleźć w każdej domowej apteczce.

Kwiaty mniszka lekarskiego powinny być zbierane w maju, w słoneczny dzień. Należy je zbierać przed południem, ponieważ właśnie wtedy kwiaty są najbardziej otwarte. Ważne! Nie można zbierać kwiatów dziko rosnących przy drogach - po kwiaty mniszka lekarskiego warto udać się na łąkę. 

Potrzebne składniki:

• 1 litr kwiatów mlecza
• 2 cytryny
• 1 litr wody
• 1 kg cukru

Sposób przygotowania:

Kwiaty należy włożyć do garnka oraz zalać zimną wodą. Następnie należy gotować je na wolnym ogniu przez około 15 minut. Kolejnym krokiem jest odstawienie garnka w chłodne miejsce najlepiej na 24 godziny. Po tym czasie wywar należy odcedzić, a następnie dodać do niego sok wyciśnięty z cytryn i cukier. Wszystko wymieszać, a następnie gotować na małym ogniu do momentu uzyskania konsystencji miodu. Syrop należy przelać do słoiczków. Należy go wykorzystać w ciągu kilku miesięcy od momentu przygotowania.