Dieta Daniela, inaczej zwana dietą Dąbrowskiej lub dietą owocowo – warzywną, została opracowana przez internistę i immunologa, dr n. med. Ewę Dąbrowską. Dieta została przez nią dokładnie opisana w książkach „Ciało i ducha ratować żywieniem” oraz „Przywracać zdrowie żywieniem”. Stosowanie tej diety warto poprzedzić zapoznaniem się z tymi pozycjami, my dziś postaramy się przybliżyć najistotniejsze kwestie z nią związane.

Wzmacniający post

Post stosowany okresowo działa dobroczynnie na organizm, zapobiega przedwczesnemu starzeniu się, pozwala uodpornić organizm na wiele chorób, zwłaszcza tych, które są uznawane za cywilizacyjne. Większość z nich spowodowana jest niezdrową dietą, nadmiernym objadaniem się produktami wysoko przetworzonymi, słodzonymi, pełnymi tłuszczu i soli.

Post oparty na diecie owocowo – warzywnej nie jest szkodliwy dla organizmu, szkodliwy może być natomiast brak owoców i warzyw w codziennym menu.

W jakich dolegliwościach dieta owocowo – warzywna może nam pomóc?

Jak twierdzi autorka diety, jeśli nie cierpimy na wrodzoną lub genetyczną chorobę i w konsekwencji tej choroby nie doszło do nieodwracalnych zmian w organizmie, to bardzo realne jest przywrócenie zdrowia właśnie dzięki ograniczeniu pokarmów do owoców i warzyw, a później wprowadzeniu rozsądnego trybu odżywiania się.

Dieta poprawia odporność organizmu, dzięki temu możliwe jest ograniczenie częstych infekcji bakteryjnych, wirusowych, grzybiczych, alergii, astmy, nietolerancji pokarmowych, migren, bólu mięśni, chorób powodowanych autoagresją, w tym gośćca reumatoidalnego, zapalenia tarczycy Hashimoto, zapalenia wątroby, toczenia trzewnego, zespołu „suchego oka”oraz chorób skóry (trądziku, łuszczycy, skórnej porfirii, suchej skóry, egzemy) i wielu innych chorób.

Stosowanie „diety Daniela” poprawia też stan chorych na padaczkę, stan po udarach niedokrwiennych mózgu, pomaga w zaburzeniach pamięci, nerwicach, pobudzeniu, chorobie Parkinsona, stwardnieniu rozsianym.

Wśród kobiet, bardzo pomocne może okazać się przejście na dietę owocowo – warzywną w przypadku zaburzeń miesiączkowania, zaburzeń klimakterycznych, niedoczynności tarczycy, guzkach tarczycy, wysokiej prolaktyna, nadmiarze estrogenów, torbielach jajników, bezpłodności, nawykowych poronieniach.

Kolejną grupą osób, które powinny rozważyć stosowanie tej diety są cierpiący na otyłość, nadciśnienie, cukrzycę typu II, chorobę wieńcową, osoby z zarośniętymi by-passami, zakrzepicą, obrzękami.

Dieta złożona z owoców i warzyw może pomóc w chorobie zwyrodnieniowej stawów, paradontozie, zaćmie, żylakach, wrzodach żołądka, polipach.

Przeciwwskazania

Stosowanie każdego postu może wiązać się z pewnymi ograniczeniami. Choć dieta Daniela nie ma wielu przeciwwskazań, to od jej stosowania powinny się powstrzymać osoby, które:

– cierpią na trudny do opanowania lęk przed dietą,

– kobiety w ciąży i kobiety karmiące piersią,

– dzieci oraz dziewczęta w okresie dojrzewania,

– osoby zażywające leki immunosupresyjne (hormony sterydowe, cytostatyki),

– cierpiący na chorobę Adisona,

– osoby cierpiące na choroby wyniszczające (krańcowa niewydolność narządów, choroba nowotworowa w stadium zaawansowanym),

– chorzy na nadczynność tarczycy oraz inne choroby związane z przyspieszonym metabolizmem,

– osoby po transplantacji narządów,

– cierpiący na ciężkie depresje.

Istotną kwestią jest przyjmowanie leków na stałe. Jeśli ktoś nieprzerwanie przyjmuje farmaceutyki to dietę powinien stosować pod nadzorem lekarza. Dieta Daniela wymaga, by w miarę poprawy zdrowia redukować liczbę leków, jednak takiej decyzji nie należy podejmować samowolnie.

Na czym polega „dieta Daniela”?

Cała kuracja składa się z etapu postu oraz etapu pełnowartościowej diety. Pierwsza część to menu złożone z wybranych owoców i warzyw, w drugiej – stopniowo urozmaica się posiłki o pełne ziarno, nasiona, orzechy, ryby, oliwę, nisko przetworzony nabiał.

Post trwa od kilku dni do 6 tygodni. Taki okres jest uznawany za bezpieczny dla organizmu. Post możemy też stosować przez cały rok np. raz w tygodniu, dwa razy w tygodniu, co drugi dzień, przez 6 tygodni w roku, 1 tydzień w miesiącu, 2 razy w roku po 6 tygodni.

Aby dieta miała sens, należy zwracać uwagę, by  pomiędzy jej stosowaniem przyjmować zdrowe pokarmy (ograniczając spożycie mięsa, cukru, białej mąki, tłuszczy rafinowanych i żywności wysoko przetworzonej).

W diecie przeważają warzywa. Owoce ograniczamy do symbolicznych ilości, dbając, by nie były zbyt słodkie. Dozwolone są jabłka (ok. 1 dziennie), grejpfruty, cytryny, małe ilości owoców jagodowych.

Warzywa spożywamy w postaci surowej lub gotowanej, ważne, by miały niską zawartość skrobii oraz niski indeks glikemiczny. Do wyboru mamy warzywa :

- korzeniowe (marchew, buraki, seler, pietruszka, chrzan, rzepa, rzodkiew)

- kapustne (różne rodzaje kapusty, kalafior, brokuł, bok choy, jarmuż, pekinka, rukola, kalarepa)

- liściaste – każdy rodzaj (różne rodzaje sałat, szpinak, botwinka, seler naciowy, natka pietruszki, mniszek, pokrzywa, szczaw, kiełki lucerny lub brokuła, trawa pszeniczna, zioła liściaste jak bazylia, mięta, kolendra itp.)

- cebulowe (różne rodzaje cebuli, szczypiorek, por, czosnek)

- dyniowate (dynia, cukinia, kabaczek, ogórki)

- psiankowate (pomidor, papryka)

Dieta złożona z owoców i warzyw nie musi być monotonna. Przy odrobinie inwencji wyczarujemy sałatki, surówki, koktajle, lody, wyciskane soki. Na parze przygotujemy smaczne gulasze warzywne, bigosy i inne pyszne beztłuszczowe potrawy. Przy ich przygotowywaniu pamiętajmy o ograniczaniu soli, smak możemy podkreślić pieprzem i ziołami, sokiem z cytryny lub czosnkiem.

Dieta nie powinna zawierać ziemniaków, roślin strączkowych, chleba, cukru (pod żadną postacią – również miodu), mleka i nabiału, mięsa ani ryb, tłuszczów ani roślinnych ani zwierzęcych, zbóż (kasze, płatki itd.), orzechów i nasion, pić kawy i mocnej herbaty oraz alkoholu.

Etap wzbogacania menu rozpoczynamy od owoców oraz warzyw wcześniej wyłączonych, takich jak ziemniaki. Kolejno dołączamy kasze, chleb pełnoziarnisty, oliwę, a na końcu pokarmy odzwierzęce, takie jak: masło, jogurt, ryba, wiejski drób i jaja.