Witamina C, znana też pod nazwą kwasu L-askorbinowego ma spory udział w budowaniu odporności organizmu i ułatwia przyswajanie żelaza. Poza tym, jest doskonałym przeciwutleniaczem zapobiegającym starzeniu się, powstawaniem komórek nowotworowych i poprawiającym stan układu krążenia. Niektórzy obawiają się, że jako kwas, źle wpływa na szkliwo zębów, żołądek, a także sprzyja powstawaniu kamieni nerkowych. Czy to prawda?

Rozwiewamy wątpliwości

Ph kwasu L-askorbinowego wynosi 4,2. Mimo, iż jest kwasem nieco mocniejszym niż np. ocet, jego przyjmowanie nie powinno wywołać negatywnych skutków w organizmie. Zapobiegliwe osoby, które wolą chuchać na zimne, mogą zastosować parę prostych zabiegów, by ustrzec się przed ewentualnymi niedogodnościami.

Aby zapobiec uszkodzeniu szkliwa, wystarczy ograniczyć czas, w którym szkliwo jest w bezpośredniej styczności z substancją. Można to zrobić przepłukując jamę ustną po spożyciu lub spożywając napoje zawierające tę witaminę przez słomkę. Ochronnie działa też ślina człowieka, która neutralizuje działanie kwasu, a przy spożywaniu kwaśnych pokarmów jej wydzielanie znacznie się zwiększa.

Witamina C nie powinna wpływać drażniąco na żołądek, jej spożywanie w dużych ilościach może jednak wywoływać nieprzyjemne uczucie, czy zgagę. Jeśli chcemy tego uniknąć, warto pilnować, by kwas L-askorbinowy przyjmować wraz  z posiłkami. Dobrym pomysłem jest również przyjmowanie witaminy C w formie buforowanej. Przykładem takiej formy jest L-askorbinian wapnia lub L-askorbinian sodu. Jeden i drugi związek można kupić, ale można też przygotować taką substancję domowym sposobem.

L-askorbinian wapnia powstaje przez zmieszanie witaminy C i węglanu wapnia w proporcji 3:1.

L-askorbnian sodu sporządzamy przez tworząc mieszaninę kwasu askorbinowego i sody, przy czym  na każdą miarkę witaminy przypada ½ miarki sody.

Przyjmowanie witaminy C nie powinno też wpływać na tworzenie się kamieni nerkowych. Funkcjonowała niegdyś taka teoria, głównie za sprawą badań przeprowadzonych przez szwedzkich naukowców. Nie znajduje ona jednak uzasadnienia, gdyż  kamienie nerkowe pojawiły się zaledwie u 0,15% badanych (31 osób) po 10 latach. Grupa poddana badaniu była dość znaczna, bo liczyła ponad 23 tysiące osób.

Organizm skutecznie broni się przed zakwaszeniem. Doraźnie zwiększa się częstotliwość oddechu, co przyspiesza wydalanie dwutlenku węgla z krwi. W dłuższych okresach kwasowość regulują nerki, wydalając nadmiar kwasu (a w odwrotnych przypadkach substancji zasadowych) wraz z moczem.

Trzeba również dodać, że długofalowo kwaśny odczyn witaminy C wpływa na redukcję kamieni nerkowych oraz wspomaga usuwanie z organizmu szkodliwych szczawianów.

W jakiej postaci dostępna jest witamina C

Form kwasu L-askorbinowego jest wiele, zatem każdy może wybrać taką, która najbardziej mu odpowiada.

Witamina C w handlu występuje w postaci tabletek i w proszku. Jak już wspomnieliśmy witaminę C można buforować (czyli przyjmować wraz z węglanem wapnia lub z sodą). Można też przyjmować witaminę w formie liposomalnej.  Cząsteczki witaminy są otoczone liosomami, dzięki temu zwiększa się przyswajalność substancji nawet dziesięciokrotnie. W tej formie witamina, podana nawet w znacznych ilościach, nie jest szkodliwa dla żołądka.

L-askorbinian może też występować pod postacią palmitynianu askorbylu. To nic innego, jak witamina C połączona z kwasami tłuszczowymi. Taka forma substancji jest wykorzystywana jako antyutleniacz, zarówno w przemyśle spożywczym, jak i kosmetycznym. 

Witaminę C można też spożywać w jej naturalnej postaci (w warzywach i owocach). Najwięcej tej witaminy zawierają: dzika róża, przetwory z rokitnika, dereń, czarna porzeczka, natka pietruszki, czerwona papryka, kalafior, szpinak, truskawki, pomelo, poziomki, kiwi, cytryny, pomarańcze i czerwona porzeczka.

Dawkowanie witaminy C

Nie istnieją ściśle określone normy przyjmowania witaminy C, a to dlatego, że każdy organizm ma inne zapotrzebowanie na tę substancję. Dzienna porcja witaminy waha się od kilku do kilkuset gramów. Dawkowanie może się zmieniać, np. w czasie choroby zapotrzebowanie na kwas L-askorbinowy jest dużo większe, niż normalnie. Większe zapotrzebowanie cechuje także osoby narażone na działanie zanieczyszczeń, toksyn, metali.

Zaleca się przyjmowanie witaminy C, tak jak to ma miejsce z wodą lub cukrem, czyli na bieżąco przyjmować przyjęte przez siebie dawki. Czy w ten sposób grozi nam przedawkowanie?

Jak już wcześniej wspomnieliśmy, organizm potrafi skutecznie bronić się przed nadmiarem kwasu, czy to przez zwiększenie częstotliwości oddychania, czy to przez pracę nerek, wydalając jego nadmiar z moczem. Przyjmowanie drastycznie wysokich dawek powoduje przyspieszoną pracę jelit i wypróżnienie.

Przy normalnym, zdroworozsądkowym przyjmowaniu tej witaminy, nie ma obaw, że dostarczymy organizmowi więcej substancji, niż jest w stanie przyjąć. Jeśli nie ufamy sobie i preparatom dostępnym w handlu, dobrym rozwiązaniem jest przyjmowanie pokarmów bogatych w witaminę C. W ten sposób z pewnością ustrzeżemy się zarówno przed nadmiarem, jak i niedoborem kwasu L-askorbinowego w organizmie.