Gdy zauważymy, że nasze zęby i kości ulegają osłabieniu, próbujemy intensywnie uzupełniać wapń. Sęk w tym, że zbyt duże dawki tego minerału w organizmie, utrudniają przyswajanie magnezu. Nasze ciało reaguje tak, że przy spadku poziomu magnezu we krwi, gruczoły tarczycy zaczynają dążyć do wzrostu poziomu wapnia. Efektem tego jest zintensyfikowany pobór wapnia z kości i zębów. Może się więc okazać, że spożywając duże ilości wapnia, powodujemy dalsze osłabienie kości.

Tę tezę potwierdzają badania, które wykazują, że w krajach o wysokim spożyciu mleka i przetworów mlecznych (bogatych w wapń i stosunkowo ubogich w magnez) rośnie liczba zachorowań na osteoporozę.

Zależności pomiędzy ilością wapnia, magnezu i fosforu we krwi

Gruczoły tarczycy nie tylko regulują poziom wapnia i magnezu, ale też utrzymują je na zrównoważonym poziomie w stosunku do ilości fosforu. Jak już wspomnieliśmy, poziom magnezu spada, gdy rośnie poziom wapnia we krwi i odwrotnie.

Przy dostarczaniu niskich dawek magnezu, organizm „przenosi” do tkanek miękkich wapń z kości. Gdy poziom magnezu zostaje uzupełniony, wapń na powrót zostaje do kości przemieszczony. A  jak do tego ma się poziom fosforu? Gdy wzrasta ilość tego pierwiastka w organizmie, a nie dostarcza się wapnia lub magnezu, wapń zostaje wytrącony z kości i wydalony z moczem. Jeśli połączy się wysokie przyswajanie fosforu, wapnia i magnezu, kości zostają wzmocnione.

Jak zwiększyć przyswajalność magnezu?

Aby zwiększyć przyswajanie magnezu, przy równoczesnym poziomie wapnia, warto sięgnąć po chlorek magnezu. Jest on lepiej przyswajalny przez organizm, tym samym zwiększa nasze szanse na podtrzymanie kości i zębów w dobrej kondycji.

To ten związek pomoże nam zatrzymać wapń w kościach, zamiast „przenoszenia” go do tkanek miękkich. To nie jedyna dobroczynna cecha chlorku magnezu. Wspomaga on nasze zdrowie, dodaje energii, spowalnia starzenie, pomaga zwalczać choroby i infekcje.

Dlaczego chlorek magnezu?

Zwykle, wraz z pożywieniem przyjmujemy magnez w postaci jonowej. W żołądku zostaje on zmieniony właśnie w chlorek magnezu lub przybiera postać magnezu chelowatego. Chlorek magnezu ma tę właściwość, iż wzmaga aktywność enzymów trawiennych i wytwarzania kwasu solnego w żołądku.

Jak przyjmować chlorek magnezu?

Początkowo można przyjmować 1 – 2 razy dziennie, po pół łyżeczki. W ten sposób wzbogacimy organizm o ok. 600 – 100- mg magnezu. Przy zwiększonym zapotrzebowaniu na magnez (stany stresu, dolegliwości naczyniowo – sercowe, zwapnienie) można zwiększyć dawkę do 1000 mg dziennie.

Taką dawkę powinny również przyjmować osoby w dojrzałym wieku, gdyż w pewnym okresie życia zdolność organizmu do przyswajania magnezu zmniejsza się. Dzieje się tak, zwłaszcza przy przyjmowaniu antybiotyków lub innych leków.

Chlorek magnezu ma smak słono – gorzkie. Aby jego przyjmowanie nie stało się dla nas przykrym obowiązkiem, warto mieszać go z sokiem.

Magnez dobry na infekcje

Chlorek magnezu pobudza do aktywności leukocyty i fagocytozę, a zatem doskonale wpływa na zwalczanie mikrobów chorobotwórczych. Związek ten jest również wzmacnia naszą odporność. Doświadczenia wykazały, że przyjmowanie chlorku magnezu powoduje zwiększenie zdolności białych krwinek do niszczenia mikrobów, aż trzykrotnie.

Chlorek magnezu sprzyja zwalczaniu chorób przewodu pokarmowego, m.in. zapalenia okrężnicy. Jest pomocny w leczeniu schorzeń woreczka żółciowego, czy chorobę Parkinsona. Działa leczniczo na problemy skórne, w tym: trądzik, łuszczycę, brodawki, swędzenie skóry.

Przyjmowanie chlorku magnezu przynosi ulgę alergikom, łagodząc objawy astmy, gorączki siennej, pokrzywki, reakcji anafilaktycznych. Polecany jest również osobom cierpiącym na choroby układu krążenia, a mężczyznom w problemach z impotencją lub przerostem prostaty.

Chlorek magnezu sprzyja też naszej urodzie. Działa wzmacniająco na włosy oraz paznokcie.

Stwierdzono również, że na terenach, na których gleba jest bogata w magnez, rzadziej dochodzi do zachorowań na nowotwory. Chlorek magnezu nie tylko obniża ryzyko zachorowania na nowotwory, ale również jest przydatny w procesie leczenia stanów przedrakowych.

Magnez koi nerwy

Magnez ma bardzo duży wpływ na stan naszych nerwów. Uspokaja, poprawia jakość snu, a także pomaga w leczeniu stanów epileptycznych. Zalecany osobom uzależnionym od alkoholu, gdyż niweluje charakterystyczne drżenie.

Brak magnezu jest przyczyną przeróżnych tików, drgawek, drżenia i skurczy mięśni, dreszczy, podenerwowania, niepokoju, kłopotów ze snem, lęków, dezorientacji oraz arytmii serca.

Przyjmowanie chlorku magnezu, z uwagi na jego lepszą przyswajalność, powoduje szybsze ustąpienie dolegliwości. Jego podawanie zmniejsza objawy choroby Parkinsona, zapobiega drżeniu, czy sztywności.

Istotną poprawę stanu zdrowia, dzięki podawaniu chlorku magnezu, obserwujemy u osób chorych na epilepsję. Związek łagodzi ataki, a nawet powoduje ich ustąpienie. Badania przeprowadzone na próbie 30 epileptyków wykazały, że ataki ustępowały po podawaniu 450 mg dziennie.

Odmładzające działanie magnezu

Magnez może odwrócić zwyrodnieniowe zwapnienie zachodzące w organizmach starszych ludzi. Działanie to jest zgodne z regułą, że organizmom o sporym stopniu zesztywnienia, zwapnienia, podaje się magnez (tak dzieje się właśnie w przypadku osób w podeszłym wieku). Młodym ludziom, których ciała są elastyczne i miękkie, zaleca się przyjmować wapń.

Starsze osoby mają problemy z twardnieniem żył, wapnieniem kości, sztywności, zwapnieniu organów wewnętrznych, takich jak nerki. Skóra również staje się twarda i pomarszczona. W wieku dojrzałym, wapń działa podobnie do wolnych rodników. Z objawami starzenia można walczyć przez podawanie „zmiękczającego” tkanki magnezu.

Przeciwwskazania

Przyjmowanie chlorku magnezu powinny ograniczać osoby cierpiące na ciężkie schorzenia nerek i miastenię. Do grupy szczególnego ryzyka należą też cierpiący na zbyt niskie ciśnienie oraz na choroby nadnerczy.

W tych przypadkach, każde zwiększanie dawki magnezu powinno być konsultowane z lekarzem.